tygodnik opoczyński
Baza firm
 
Warto wiedzieć

Las krzyży na Grabarce

Zagubiona na Podlasiu, wśród sosnowych lasów dawnej Puszczy Mielnickiej, (teraz zwanych Lasami Nurzeckimi), wieś Grabarka w powiecie siemiatyckim w gminie Nurzec–Stacja, w sierpniu jest tłumnie odwiedzana przez pielgrzymów. W pobliżu tej wsi wznosi się Góra Grabarka, święte miejsce wszystkich prawosławnych. Słynie z mocy uzdrawiających i ciało, i duszę – tu chorzy wracają do sił, a wątpiący odzyskują wiarę. Bo Święta Góra Grabarka jest dla prawosławnych tym, czym dla katolików sanktuarium na Jasnej Górze. Kiedy na Jasnej Górze dobiegały końca obchody uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, prawosławni byli jeszcze w drodze na Grabarkę.
Tłumy wiernych zbierają się tu przez cały rok, ale najwięcej ludzi gromadzi się zawsze w święto Przemienienia Pańskiego, czyli według obowiązującego w cerkwi kalendarza juliańskiego w dniu – 19 sierpnia. Święto Przemienienia Pańskiego (zwane też Preobrażenije Gospodnie lub Świętem Spasa Izbawnika) nawiązuje do wydarzeń na górze Tabor i jest jednym z dwunastu najważniejszych w roku liturgicznym świąt cerkiewnych. Rokrocznie na Grabarkę przybywają wtedy tysiące wiernych z kraju i z zagranicy. Uroczystości zaczynają się już w wigilię tego święta i trwają całą dobę. Nie ma nic bardziej malowniczego i przerażającego zarazem niż widok nocnych modłów pielgrzymów, gdy wzgórze rozświetlają setki świec i słychać chóralne pieśni związane ze świętem Przemienienia Pańskiego, Górą Grabarką, legendami o świętych – a także pieśni przepowiadające koniec świata. Tego, kiedy on nastąpi, nikt jednak dobrze nie wie. Dlatego na wszelki wypadek warto przybyć tu z pielgrzymką, aby całonocnym czuwaniem wyprosić sobie łaskę u Boga.
Sława Grabarki sięga początku XVIII wieku. Wszystko zaczęło się podczas epidemii cholery, która dziesiątkowała ludność Podlasia. Ludzie masowo umierali, w popłochu opuszczali miasta i wsie. Jeden z okolicznych mieszkańców doznał wtedy objawienia – ci, którzy dotrą we wskazane miejsce i napiją się wody z bijącego tam źródła, zostaną uratowani od epidemii. Miejscem tym okazała się Góra Grabarka. Kiedy na górę przybyli wierni i ustawili krzyże z błagalnymi modlitwami, nastąpił cud – ludzie zaczęli zdrowieć. Na wieść o tym przybywali tu mieszkańcy całej okolicy, i tak, według zapisów w kronice siemiatyckiej parafii, latem 1710 r. zebrało się na Grabarce około 10 tysięcy ludzi. Na górze tryskało źródełko, które zostało wskazane w objawieniu – to właśnie woda z niego uzdrowiła zarażonych cholerą. W bieżącym roku podczas święta Przemienienia Pańskiego jest obchodzona trzechsetna rocznica tego cudu. Kiedy cudowne uzdrowienia i w następnych latach miały miejsce, zbudowano tam kaplicę, a potem cerkiew.
Od tamtej pory datuje się też zwyczaj ustawiania na wzgórzu drewnianych krzyży. Wśród drzew porastających wzgórze stoją ich obecnie dziesiątki tysięcy. Są metalowe, drewniane, kamienne. Katolickie i prawosławne (z dodatkową przekrzywioną poprzeczką). Duże i małe. Niektóre mają nawet po parę metrów wysokości. Na większości wyryto napis wotywny, na niektórych znajdują się oszklone fotografie najbliższych zmarłych albo wypisane prośby, przeważnie cyrylicą. Krzyże stoją bardzo gęsto, najstarsze zachowane pochodzą z początku XIX wieku, a każdego roku przybywa co najmniej kilkadziesiąt nowych.
Pielgrzymki docierają do sanktuarium na Świętej Górze już od wczesnego popołudnia w dniu 18 sierpnia. Ostatni odcinek wielu pątników pokonuje na klęczkach – w ten sposób obchodzą też cerkiew trzykrotnie. Następnie pielgrzymi wkopują i ustawiają krzyże, które nieśli w trakcie trwania pielgrzymki. Krzyże są przystrajane kwiatami, przyozdobione kolorowymi wstążeczkami i płóciennymi fartuszkami, stawiane są na nich płonące świece.
Wielu z pielgrzymów po tym wydarzeniu udaje się do strumyka płynącego u podnóża Świętej Góry, gdzie jak każe tradycja obmywają się zanurzanymi w wodzie chusteczkami, którymi przecierają zmęczone nogi i chore miejsca, ufając uzdrawiającej mocy tejże wody. Mokre chusteczki, pozostawiają przy strumieniu – rozłożone na ziemi i zawieszone na gałęziach drzew. Symbolizuje to pozostawienie tu swych chorób. Z pobliskiej studzienki pielgrzymi nabierają w butelki wodę, aby ją potem podarować krewnym i znajomym, którzy nie mogli sami dotrzeć na Grabarkę.
Wieczorem w wigilię Święta Spasa odprawia się nabożeństwo, które jest zarazem liturgicznym rozpoczęciem święta. Z racji zgromadzenia dziesiątków tysięcy wiernych uroczystości odbywają się przed świątynią. Nabożeństwa są celebrowane przez biskupów i rzesze duchowieństwa, które aktywnie uczestniczy w uroczystościach. Modlitewne czuwanie na Grabarce trwa przez całą noc – tej nocy Święta Góra nie śpi. O północy na przyklasztornym cmentarzu odbywa się Panichida, czyli nabożeństwo za zmarłych. Odbywają się też wspominki za zmarłych – wierni przekazują kapłanom karteczki z imionami zmarłych, by ci pomodlili się za nich. Świece ustawiane wzdłuż ścian cerkwi, wśród krzyży i trzymane w dłoniach przez modlących się. rozświetlają tej nocy całe Święte Wzgórze. Pielgrzymi czuwają, śpiewają, modlą się, spowiadają i biorą udział w kolejnych nabożeństwach.
Następny dzień (19 sierpnia – dzień święta Przemienienia Pańskiego) rozpoczyna się od porannej Świętej Liturgii. Wówczas na Grabarce ludność wiejska składa ofiary, m.in. płody ogrodów i kłosy zbóż. Są one błogosławione podczas modlitw i po poświęceniu nadają się do spożycia. Wczesnym popołudniem pielgrzymi zaczynają opuszczać Świętą Górę.
Wielu z nich przybędzie tu za rok, by znów obejść cerkiew na kolanach, obmyć się w cudownej wodzie, przystąpić do spowiedzi i pomodlić się z najbliższymi wśród krzyży na tej Świętej Górze.


erg   
W dziale dostępne są również artykuły:

 
Kontakt z TOP
Tomaszów Mazowiecki - baza wiedzy Biuro ogłoszeń
oglotop@pajpress.pl

Tomaszów Mazowiecki - baza wiedzy Dział reklamy
tel: 44 754 41 51

Tomaszów Mazowiecki - baza wiedzy Redakcja
tel: 44 754 21 21
top@pajpress.pl
Artykuły
Informator
Warto wiedzieć
Twój TOP
TIT - rejestracja konta Bądź na bieżąco.
Zarejestruj konto »