tygodnik opoczyński
Baza firm
 
Warto wiedzieć

Święto Przemienienia Pańskiego

6 sierpnia Kościół katolicki obchodzi jedną z mniej znanych uroczystości w kalendarzu liturgicznym – Święto Przemienienia Pańskiego, należące do kategorii świąt Pańskich, czyli bezpośrednio dotyczących Jezusa Chrystusa.
Podczas tego święta wspomina się objawienie przez Chrystusa swojego bóstwa apostołom. Zostało ono opisane w Biblii jako objawienie skierowane do trzech z uczniów Jezusa: Piotra, Jakuba i Jana. Według niej Jezus zabrał ich na górę, gdzie zobaczyli go w nieziemskiej chwale, rozmawiającego z Mojżeszem i Eliaszem. Zdarzenie to musieli uważać za ważne ewangeliści, skoro jego szczegółowy opis umieścili wszyscy synoptycy: św. Mateusz, św. Marek i św. Łukasz (Mt 17,1–9; Mk 9,1–8; Łk 9,28–36). Nadto sam św. Piotr Apostoł również przekazał opis tego wydarzenia (2 P 1,16–18). Miało ono miejsce po sześciu dniach czy też jakoby w osiem dni po uroczystym wyznaniu św. Piotra w okolicach Cezarei Filipowej: Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego (Mt 16,13–20; Mk 8,27–30; Łk 9,18–21).
Oto relacja z tego wydarzenia w Ewangelii św. Mateusza: Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: – „Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”. Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!” Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: „Wstańcie, nie lękajcie się!” Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa (Mt 17,1–8). Św. Łukasz dodaje: A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmiali o tym, co widzieli (Łk 9,36). Dla pozostałych uczniów to wydarzenie miało pozostać tajemnicą – mieli się o nim dowiedzieć dopiero po Wniebowstąpieniu.
Warto się zastanowić, dlaczego Chrystus wziął na górę akurat tych, a nie innych apostołów. Otóż św. Piotr miał utwierdzać innych w wierze, a także paść owce i baranki Chrystusa. Św. Jakub był pierwszym z apostołów, który poniósł męczeńską śmierć świadcząc o Chrystusie. Natomiast św. Jan, umiłowany uczeń Jezusa, towarzyszący mu pod krzyżem, przeżył najdłużej i mógł przekazywać opis tego niezwykłego wydarzenia wielu ludziom.
Mimo, że ewangelie nie podają nazwy góry, przyjmuje się, że była to góra Tabor. Pierwszym, który wyraził taki pogląd, był biskup Jerozolimy św. Cyryl Jerozolimski (ok. 313–387). Za nim to zdanie powtórzył doktor Kościoła św. Hieronim (zm. ok. 420) i utrwaliła tradycja. Faktycznie góra Tabor już w starożytności była uważana za górę świętą. Leży ona samotnie w dolinie Ezdrelon (Jezreel) w południowej Galilei, 17 km na zachód od Jeziora Tyberiadzkiego. Ma kształt wielkiej kopy wznoszącej się 562 m n.p.m. Z jej wierzchołka roztacza się jedyny w swoim rodzaju widok na okoliczne miasta Galilei i Samarii, na Jezioro Tyberiadzkie i Jordan. Od Nazaretu jest oddalona o 35 km. Powierzchnia jej szczytu wynosi 200 na 400 m.
Początki święta nie są do końca jasne. Przypuszcza się, że powstało ono na przełomie V i VI w. a okazją do jego wprowadzenia mogło być poświęcenie bazyliki na górze Tabor, w tych czasach już powszechnie identyfikowanej jako Góra Przemienienia. Według najstarszych świadectw wprowadził je biskup Babi pochodzący z Syrii i żyjący w końcu V wieku. Święto rozwijało się i było obchodzone głównie w Kościołach wschodnich, czyli w Syrii, Bizancjum i w Armenii. W Europie pierwsze ślady tego święta pochodzące z X w. odnajdujemy w Neapolu, w Hiszpanii i we Francji. Jako święto Kościoła powszechnego zostało wprowadzone przez papieża Kaliksta III w roku 1457. Bezpośrednim powodem było wyrażenie wdzięczności Bogu za zwycięstwo oręża chrześcijańskiego odniesione nad Turkami pod Belgradem w dniu 6 sierpnia 1456 roku. Wojskami dowodził wódz węgierski Jan Hunyady, a tym, który całą obronę i bitwę przygotował, był franciszkanin św. Jan Kapistran. Dlatego papież ustalił datę święta właśnie na 6 sierpnia. W Polsce święto Przemienienia Pańskiego znane było już w XI w. Powszechnie jednak zaczęto je obchodzić po 1457 roku.
W liturgii rzymskiej święto Przemienienia Pańskiego rangę święta otrzymało dopiero w Mszale papieża Pawła VI. W sposób szczególny Przemienienie Pańskie jest celebrowane do dziś w liturgii bizantyjskiej. Wiąże się ono z całą wschodnią teologią przebóstwienia natury człowieka przez przyjście Jezusa. Główne obchody prawosławnego święta Przemienienia Pańskiego (zwanego też świętem Spasa Izbawnika), które jest jednym z najważniejszych świąt cerkiewnych, odbędą się w dniach 18–19 sierpnia na Świętej Górze Grabarce koło Siemiatycz (Podlaskie).


erg   
W dziale dostępne są również artykuły:

 
Kontakt z TOP
Tomaszów Mazowiecki - baza wiedzy Biuro ogłoszeń
oglotop@pajpress.pl

Tomaszów Mazowiecki - baza wiedzy Dział reklamy
tel: 44 754 41 51

Tomaszów Mazowiecki - baza wiedzy Redakcja
tel: 44 754 21 21
top@pajpress.pl
Artykuły
Informator
Warto wiedzieć
Twój TOP
TIT - rejestracja konta Bądź na bieżąco.
Zarejestruj konto »