20 października
Osteoporoza jest chorobą, która często dotyka ludzi w podeszłym wieku, zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Trudno precyzyjnie określić liczbę chorych, ale szacuje się, że może dotyczyć 5-10% populacji. Tegoroczny Światowy Dzień Osteoporozy będzie przebiegał pod hasłem „Nie wstydź się”. To drugi rok 2-letniej kampanii nawołującej do wzmożonych działań na rzecz walki z osteoporozą.
O osteoporozie
Osteoporoza polega na postępującym ubytku masy kostnej i zaburzaniu struktury przestrzennej kości. Mniej więcej w wieku 30 lat nasze kości osiągają masę szczytową i następuje ich stabilizacja. Po 40. roku życia proces tworzenia kości słabnie i rozpoczyna się ich powolne niszczenie, spada masa kości. Około 50. roku życia dochodzi do przyspieszonej utraty masy kostnej. Dotyka to w szczególności kobiety, ze względu na zmiany hormonalne. Zgodnie z danymi WHO, ok. 30% kobiet po menopauzie jest w grupie osteoporozy.
Diagnostyka osteoporozy
Osteoporoza określana jest mianem „cichej choroby”. Przebiega z reguły bezobjawowo, dopiero w późniejszym okresie konsekwencją choroby są złamania. Ulegają im najczęściej: trzony kręgowe, przedramienia, kości ramienne, koniec bliższy kości udowej. W przebiegu choroby podatne na złamania są także inne miejsca, np. podudzie, żebra. Warto zwrócić uwagę na dane dotyczące liczby złamań biodra w 14 państwach UE w 1996 i 2000 roku - odpowiednio 381.788 i 485.748. Pierwsze złamanie ponad dwukrotnie zwiększa ryzyko wystąpienia kolejnego, niezależnie od wielkości masy kostnej. Duże znaczenie ma zatem zapobieganie pierwszemu złamaniu. Kości zdrowego człowieka charakteryzują się dużą wytrzymałością i łamią się dopiero na skutek dużych sił występujących np. podczas upadku. Upadki są bezpośrednią przyczyną niemal wszystkich złamań przedramienia i 90% złamań kości szyjki udowej. Przyczyn rozwoju choroby należy upatrywać w przedłużeniu czasu życia, siedzącym trybie życia, nieprawidłowej diecie, nadmiernym spożyciu leków oraz używek.
Osteoporoza jest wywoływana przez tzw. czynniki ryzyka. Ich mianem określamy cechy dziedziczne oraz te związane zarówno z fizjologią naszego organizmu jak i trybem życia. Do najważniejszych z nich należą: osteoporoza występująca u matki, wątła budowa ciała, menopauza, podeszły wiek, niewystarczająca ilość wapnia w diecie, niedostateczny poziom aktywności fizycznej, palenie papierosów, alkohol, leki powodujące osteoporozę.
W rozwoju osteoporozy ważną rolę odgrywają hormony płciowe, a właściwie ich niedostateczna ilość. Estrogeny u kobiet, testosteron u mężczyzn pełnią funkcję ochronną. Jeśli zaczyna ich brakować, szczególnie u kobiet w okresie postmenopauzalnym, rozwój osteoporozy wyraźnie postępuje. Osteoporoza może być także konsekwencją innych chorób, jak np. cukrzyca czy reumatoidalne zapalenie stawów.
Podejmijmy walkę
Światowy Dzień Osteoporozy, który przypada w tym roku 20 października położy nacisk na usprawnienie polityki walki z osteoporozą prowadzoną przez służbę zdrowia, zakłady ubezpieczeniowe oraz sieci korporacji ochrony zdrowia. Ogromną rolę w walce z osteoporozą odgrywa profilaktyka. Pod tym pojęciem kryje się odpowiednio skomponowana dieta z białkiem, wapniem i witaminą D. Powinno się ograniczyć spożywanie alkoholu i kawy. Do codziennych zdrowych nawyków powinniśmy włączyć aktywność fizyczną. Nie chodzi wcale o wyczynowe uprawienie sportu, ale o ruch na świeżym powietrzu.
Możemy wspomóc pracę i naturalną regenerację tkanki chrzęstnej stawów, poprzez odpowiednią suplementację (np. przyjmując preparat Artresan). Na rynku są dostępne bezpieczne produkty, które skutecznie pielęgnują i dbają o stawy.
Profilaktyka oraz ograniczanie czynników ryzyka w późniejszym okresie życia mogą pomóc zapobiec lub powstrzymać postęp choroby. Niemniej jednak, tak jak w przypadku wielu innych chorób, które przebiegają we wstępnych etapach rozwoju w utajeniu najważniejsza jest regularna diagnostyka, zwłaszcza, że w przypadku osteoporozy jest ona bezbolesna i szybka. O kości trzeba dbać jak najwcześniej. Od ich ukształtowania w młodości zależy ich dalszy los. |