Tajemnice ukryte w nazwach cz. XXIX

Poza miejscowością, w kierunku Miedznej Murowanej, znajduje się zalew utworzony na rzece Wąglance. W 1490 roku, razem z Wolą Radwańską, należała do Jakuba Grązowickiego z Zachorzowa. W XV wieku jej właścicielem był Mszczuga herbu Lis. Rejestr podatkowy z 1578 roku informuje, że w Miedznej Drewnianej miał swe posiadłości Mikołaj Dunin z braćmi, który nabył od Leonarda Strasza dobra w Wąglanach. W 1789 roku wchodziła w skład dóbr białaczowskich. W 1827 roku w Miedznej Drewnianej były 34 domy i 237 mieszkańców, a w drugiej połowie XIX wieku było w niej 37 domów i 373 mieszkańców. Zachował się tu drewniany młyn wodny wodny zbożowy z końca XIX wieku, posiadający dwie pary walców i poruszany turbiną.
Pierwsze wzmianki na temat nazwy tej miejscowości pochodzą z 1232 roku. Wówczas brzmiała ona "Meduna". W zapiskach z 1508 roku przybiera formę "Myedzwne", a w 1577 roku ewoluuje do obowiązującej do dziś postaci "Miedzna", która z upływem lat wzbogaciła się o drugi człon Drewniana, nawiązujący do drewnianych zabudowań wioski oraz atrakcji miejscowości, drewnianego młyna.
Etymologia nazwy często jest kojarzona z miedzią. Nic bardziej mylnego. Źródła onomastyczne, w przeważającej większości, podają, że pierwszy człon nazwy ma korzenie stricte kulturowe. Pochodzi najprawdopodobniej od słowa "miód". W staropolszczyźnie przymiotnik miedźwny oznaczał miodny lub słodki. Według historyków, dawniej Miedzna Drewniana była miejscem obfitującym w miodne pasieki, stąd taka nazwa miejscowości. Ta hipoteza ma swoje odzwierciedlenie w polszczyźnie. Językoznawcy znają wiele nazw miejscowych z uproszczoną przez procesy językowe grupą spółgłoskową ?dźwn na ?dzn, które ewidentnie wskazują na związek danej miejscowości z bartnictwem leśnym.
Inne źródła podają, że nazwa ta pochodzi od połączenia dwóch wyrazów (composita) międzylesie, z racji tego, że miejscowość jest położona między lasami. Inni są natomiast zdania, że etymologia tej nazwy ma swoje korzenie w wyrazie granica, dawniej używanym częściej jako miedza. Przeważająca część źródłem onomastycznych podaje jednak miód jako źródło etymologii nazwy "Miedzna".
Miejscowość obecnie posiada 519 ha ziemi i 632 mieszkańców. Na skraju lasu przy drodze Miedzna Drewniana ? Białaczów w 1992 roku wybudowano hydrofornię, z której zaopatrują się w wodę okoliczne wioski. Miedzna Drewniana jest wsią rolniczą. Mieszkańcy utrzymują się z pracy w okolicznych zakładach, a także z pracy w gospodarstwach rolnych. Uprawiają zboża, ziemniaki, hodują krowy, świnie, konie i drób na potrzeby własne oraz na sprzedaż do mleczarni. Działa tu Ochotnicza Straż Pożarna a także sklepy oraz zakład kamieniarski. Od 1968 roku nauka odbywa się w dużym budynku szkoły podstawowej. Pierwszym jej dyrektorem był Jan Pęczek, następnie Czesław Biernacki, Zofia Pawlik i obecnie Mariola Zalega. Chodziły do niej dzieci z Miedznej Drewnianej i Wąglan. Od 2000 roku uczęszczają tu także dzieci z Radwana i Żelazowic.