Osoby najmniej zarabiające często nie są w stanie ponosić kosztów związanych z opłacaniem czynszu za zajmowany przez siebie lokal. Z tego też względu, na mocy ustawy z 21 czerwca 2001 roku o dodatkach mieszkaniowych, państwo zdecydowało się na wspieranie najuboższych mieszkańców poprzez przyznawanie im dodatków mieszkaniowych. Być może nie wszyscy wiedzą, że nawet osoby posiadające zadłużenie za czynsz mogą ubiegać się o pomoc. Ważne jest, by w trakcie jej otrzymywania nie powstawało zadłużenie
Pomoc jest dofinansowaniem wydatków mieszkaniowych, wypłacanym przez gminę jej najbiedniejszym mieszkańcom. Przyznanie tej pomocy materialnej zależy przede wszystkim od miesięcznych dochodów mieszkańca gminy oraz od powierzchni zajmowanego przez niego lokalu. Decyzję o przyznaniu dodatku mieszkaniowego wydaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta, który ma na nią jedynie miesiąc od dnia złożenia wniosku w tej sprawie. Pomoc ta przysługuje jedynie najbiedniejszym mieszkańcom gminy i jedynie w przypadkach ściśle określonych przez przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych. W ubiegłym roku w opoczyńskim urzędzie, w samym mieście wypłacono 2563 wniosków, na kwotę 475.247 tys. zł, a na wsiach, 117 wniosków na kwotę 29.148 tys. zł.
Osoby, które ubiegają się o przyznanie dodatku mieszkaniowego, powinny składać swoje wnioski w urzędach gminy lub miasta. Dodatek mieszkaniowy przyznawany jest na podstawie decyzji administracyjnej. Decyzja powinna być wydana w ciągu miesiąca od dnia złożenia wniosku oraz doręczona wnioskodawcy i zarządcy lub osobie uprawnionej do pobierania należności za lokal mieszkalny. Pieniądze wypłacane są z budżetu gminy, na terenie której położony jest lokal. Gmina przyznaje dodatek mieszkaniowy zawsze na okres sześciu miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu złożenia wniosku przez wnioskodawcę. W ciągu roku można złożyć dwa wnioski o przyznanie tej formy pomocy. Ustawa o dodatkach mieszkaniowych dokładnie wymienia grono osób uprawnionych do otrzymania dodatku mieszkaniowego. Dodatek ten przysługuje najemcom oraz podnajemcom lokali mieszkalnych. Nie ma tutaj znaczenia, kto jest właścicielem mieszkania, gdyż punkt ten dotyczy zarówno mieszkań będących własnością gminy, czyli lokali komunalnych, oraz mieszkań będących własnością zakładu pracy, czyli tzw. mieszkań zakładowych, jak i mieszkań w domu prywatnym czynszowym, mieszkań wynajmowanych na wolnym rynku, osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych, do których przysługuje im spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego ? własnościowe lub lokatorskie, osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynkach stanowiących ich własność i właścicielom samodzielnych lokali mieszkalnych, innym osobom mającym tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego i ponoszącym wydatki związane z jego zajmowaniem, jak na przykład osoby zajmujące lokal na podstawie umowy użyczenia, osobom zajmującym lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, oczekującym na przysługujący im lokal zamienny albo socjalny.
Osoba, która uważa, że dodatek mieszkaniowy jej się należy i chce, by był on jej wypłacany, powinna wypełnić stosowny wniosek. Formularz wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego trzeba pobrać z właściwego dla jej miejsca zamieszkania urzędu gminy. We wniosku osoba zainteresowana musi wpisać między innymi takie informacje, jak adres zamieszkania, nazwę i siedzibę zarządcy domu, tytuł prawny do zajmowanego lokalu, kwotę wydatków na mieszkanie za ostatni miesiąc. Tak wypełniony wniosek musi zostać potwierdzony przez administrację domu lub mieszkania, które zajmuje wnioskodawca. Po złożeniu formularza wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego oraz deklaracji o uzyskiwanych miesięcznych dochodach wnioskodawca musi liczyć się także z tym, że pracownik urzędu gminy zażąda od niego złożenia oświadczenia o stanie jego i innych członków gospodarstwa domowego. Jeżeli dochody wzbudzają wątpliwości pracowników, to wówczas może być przeprowadzany dodatkowo wywiad środowiskowy. W opoczyńskim urzędzie, pracownicy proszą o pomoc pracowników Ośrodka Pomocy Społecznej, którzy przeprowadzają wywiad. W wywiadzie tym pracownicy sprawdzają, jaki jest faktyczny stan majątkowy wnioskodawcy, oraz jakie są jego warunki bytowe. Pracownicy powinni także sprawdzić, jaka jest faktycznie liczba osób wchodzących w skład gospodarstwa domowego wnioskodawcy. Jeżeli pracownicy uznają, że istnieje rażąca dysproporcja między faktycznym stanem majątkowym wnioskodawcy, ustalonym w wyniku wywiadu środowiskowego, a dochodami zadeklarowanymi we wniosku, to jest to również podstawa do wydania decyzji o odmowie przyznania dodatku mieszkaniowego. Podstawą odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego może być także stwierdzenie, że gospodarstwo domowe wnioskodawcy składa się z mniejszej liczbę osób niż wynika to z deklaracji składanej razem z wnioskiem o dodatek.
Przyznanie dodatku mieszkaniowego nie oznacza, że wnioskodawca będzie co miesiąc otrzymywał na swoje konto dodatkowe środki finansowe. Gmina wypłaca bowiem dodatek mieszkaniowy na konto administracji domu, w którym zamieszkuje wnioskodawca. W ten sposób osoba uprawniona ma obowiązek płacenia czynszu za zajmowany przez siebie lokal w wysokości pomniejszonej o wartość przyznanego dodatku mieszkaniowego. Wypłacanie dodatku nie do rąk uprawnionego, ale na konto administratora domu, gwarantuje ponadto, że przyznana przez gminę pomoc na pewno zostanie właściwie wykorzystana.
Gmina wydająca decyzję o przyznaniu lub odmowie przyznania dodatku mieszkaniowego powinna zamieścić w niej pouczenie, w jakim trybie stronie służy od niej odwołanie. Jeżeli decyzja jest odmowna, to odwołanie od decyzji instytucji przyznającej dodatki mieszkaniowe strona musi złożyć za pośrednictwem organu, który wydał decyzję. Jest na to 14 dni od daty otrzymania decyzji. Jeśli organ, który wydał decyzję, czyli np. burmistrz uzna, iż odwołanie zasługuje w całości na uwzględnienie, to może w ciągu siedmiu dni od otrzymania odwołania wydać nową decyzję, w której uchyli lub zmieni decyzję zaskarżoną. Jeżeli organ ten uzna, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie, to ma obowiązek przekazania sprawy do samorządowego kolegium odwoławczego.
Przyznanie dodatku mieszkaniowego pociąga za sobą również obowiązki po stronie osoby uprawnionej. Jej podstawowym obowiązkiem jest opłacanie na bieżąco należności za lokal. Jeżeli należności te nie są wpłacane regularnie, to wypłata dodatku jest wstrzymywana przez gminę do czasu pokrycia zaległości. Dodatkowo decyzja o przyznaniu dodatku wygasa, jeżeli zaległości nie zostaną pokryte w ciągu trzech miesięcy od dnia wydania przez gminę decyzji o wstrzymaniu wypłaty dodatku. Jeśli natomiast osoba uprawniona ureguluje zaległości w terminie, to gmina wypłaci jej dodatek za okres, w którym wypłata była wstrzymana. Jeśli natomiast osoba uprawniona do dodatku nie ureguluje zaległości w terminie, a decyzja o przyznaniu dodatku wygasła, to dodatek nie zostanie przez gminę wypłacony, a o ponowne przyznanie dodatku osoba zainteresowana będzie mogła wystąpić dopiero po uregulowaniu zaległości.
Ci, którzy spełniają warunki określone w ustawie, powinni korzystać z tego typu wsparcia. Tym bardziej osoby mające problemy z opłacaniem czynszu. Lepiej sięgnąć po pomoc, aniżeli zadłużać mieszkanie.
|