Uroki lata

Na ulicy i na plaży
Letnie słonko ostro praży.
Pot zalewa nasze ciała,
Zapocona Polska cała!
Mokre brzuchy, plecy, boki?
Takie lata są uroki.
Jeśli nawet, z woli Bozi,
Ciut popada, ciut pomrozi,
To już chwilę później potem
Żar zalewa lud pokotem.
Stąd i żadne w sumie dziwy,
Że człek latem jest leniwy.
Gdy tak grzeje, jak w Afryce,
To i nawet w polityce,
W rządzie, sejmie i w senacie,
Tryumfują krótkie gacie.
W szortach latem władza bryka!
W skwar to mundur polityka.
Tak jak naród, tak i oni,
Do roboty nikt nie goni.
Wszak i takie posły muszą
Poopieprzać się pod gruszą.
Dziś polityk z politykiem
Zamiast radzić leżą bykiem.
Cóż się dziwić takiej władzy,
Gdy my wszyscy niemal nadzy.
W skwar porzucił lud odzienie,
Główny ubiór ? owłosienie!
Dziś, na torsie, naród skory
Pokazywać swe kędziory.
Nawet kiedy żar nie bucha,
Nie założy nikt kożucha,
Nagość latem wszystkich kręci
Też gdy spada słupek rtęci.
Choćby aura rzeki skuła
Nagość wygra ? kanikuła!
W kuluarach nikt nie błądzi,
Rząd na wczasach, więc nie rządzi,
Latem każda praca zwisa,
Nawet radnych i sołtysa.
Ten na plaży, tamten w kniei,
Dziś i tak się nic nie klei.
Takie lata już uroki,
Leżeć lub się brać pod boki.
Kiedy sezon urlopowy,
O robocie nie ma mowy.

Sił nabiera naród cały,
Na następne trzy kwartały.