Polskie Towarzystwo Turystyczno?Krajoznawcze, którego poprzednikami były Towarzystwo Tatrzańskie i Polskie Towarzystwo Krajoznawcze, propaguje wśród swych członków ideę ochrony przyrody i hasło ?Poznaj swój kraj i jego przyrodę?. Już w 1873 w statucie Towarzystwa Tatrzańskiego pojawił się zapis o ochronie przyrody, a w 1908 r. w Polskim Towarzystwie Krajoznawczym powstaje komisja ochrony osobliwości przyrody.
Polska jest krajem w którym 23 parki narodowe, liczne parki krajobrazowe, rezerwaty, pomniki przyrody i inne formy ochrony dają szerokie możliwości uprawiania tzw. turystyki przyrodniczej. W działalności oddziału PTTK w Żarnowie przyroda ojczysta i jej ochrona zajmują poczesne miejsce, np. od kilku lat funkcjonuje Oddziałowa Komisja Ochrony Przyrody, weryfikujemy odznaki ?Turysta ? Przyrodnik?, mamy sporą grupę członków, którzy ukończyli szkolenia specjalistyczne na uprawnienia instruktora ochrony przyrody, organizowane są wycieczki do parków narodowych i krajobrazowych. W ostatnich dwóch latach wędrowaliśmy po Narwiańskim i Biebrzańskim PN, odwiedziliśmy Magurski, Babiogórski i Tatrzański PN, w pażdzierniku br. odbyła się wyprawa w Bieszczady, a w dniach 3 i 4 listopada 37?osobowa grupa turystów brała udział w wycieczce szkoleniowej ?Ślężański Park Krajobrazowy?. Tym razem wśród uczestników znależli się przedstawiciele oddziałów PTTK z Łęczycy, Łodzi, Opoczna, Pabianic, Sieradza, Wielunia, Wieruszowa i oczywiście Żarnowa. Wycieczka organizowana była w ramach porozumienia oddziałów PTTK województwa łódzkiego z siedzibą w Żarnowie, a celem było nie tylko poznanie walorów przyrodniczych Ślężańskiego Parku Krajobrazowego, historii pogańskiego kultu w Masywie Ślęży, ale również szkolenie i integracja kadry programowej PTTK oraz promocja odznak ?Turysta ? Przyrodnik?. Zwiedzaniem Sobótki, miejscowości o historii sięgającej epoki brązu (1800?700 r. p.n.e.) zaczęliśmy realizację programu krajoznawczego. Muzeum Ślężańskie w Sobótce prezentuje wspaniałe zbiory archeologiczne, ukazuje historię pogańskiego kultu w masywie Ślęży oraz eksponuje okoliczną przyrodę. Zobaczyć tam można rezerwat archeologiczny ?Będkowice? a w nim zrekonstruowane chaty słowiańskie.
Ślężę (718 m n.p.m.) zdobyliśmy idąc żółtym szlakiem z przełęczy Tąpadła oddzielającej dwie góry ? Ślęzę i Radunię. Ślęża była od V?VIII w. p.n.e. świętą górą plemion kultury łużyckiej, związaną z kultem słońca. Znaki solarne zdobią liczne rzeżby na tym obszarze. Na szczycie odpoczęliśmy w schronisku PTTK, a następnie podziwialiśmy z wieży widokowej wspaniałą panoramę Dolnego Śląska aż po Wrocław, Śnieżkę i Śnieżnik. Wbrew telewizyjnym prognozom pogody nie padało i widoczność była doskonała. Po zejściu czerwonym szlakiem do Sobótki udaliśmy się do Sulistrowiczek na obiadokolację i nocleg, ale też tu odbyła się prezentacja multimedialna nt. przyrody masywu Ślęży. Dla przyrodnika Sulistrowiczki są miejscem atrakcyjnym, ponieważ wokół ośrodka szkoleniowo?wypoczynkowego ?Caritasu? jest park z licznymi okazami drzew pomnikowych, w pobliżu zabytkowy park zwany Wenecją, a także rezerwat przyrody Łąka Sulistrowicka ? ciekawy wiosną i latem.
Drugi dzień wycieczki to przejazd przez Kotlinę Kłodzką do Kudowy Zdroju, gdzie zwiedzaliśmy najpierw kaplicę czaszek w Czermnej, a potem park zdrojowy i muzeum mineralogiczne. Wycieczkę szkoleniową na Dolny Śląsk można zaliczyć do udanych nie tylko ze względu na ilość zwiedzanych obiektów i uzyskaną wiedzę krajoznawczą, ale także z uwagi na możliwość zdobycia 57 pkt do odznaki ?Turysta ? Przyrodnik?, której posiadanie jest jednym z warunków uzyskania w przyszłości uprawnień instruktora ochrony przyrody.
|