Wójcin to miejscowość w gminie Paradyż, która jest oddalona od Opoczna o 22,5 km
Wójcin to prawdopodobnie najstarsza miejscowość na terenie gminy. Pierwsze wzmianki na jego temat pochodzą z pierwszej połowy XII wieku. Z materiałów historycznych wynika, że została nadana cystersom sulejowskim, którzy wyjednali dla niej prawo niemieckie i wprowadzili wójtostwo.
Onomastycy w przeważającej większości są zdania, że właśnie od tego, iż wieś posiadała własnego wójta, Wójcin zawdzięcza swoją nazwę. Niektórzy, w tym językoznawczyni Maria Kamińska w "Nazwach miejscowych dawnego województwa sandomierskiego", optują jednak za tym, że nazwa ta pochodzi od człowieka o imieniu bądź pseudonimie Wojta.
W dokumentach pierwszy raz figuruje w 1229 roku jako Vonceci. W 1308 roku pojawiła się forma Voiczin, w 1365 roku Vonchino, a następnie, około 1520 roku, stał się Woyuczinem. W 1577 roku tę miejscowość notowano jako Woiczin, by z czasem osiągnęła ona obowiązującą do dziś postać, czyli Wójcin.
Cystersi posiadali wieś do połowy XVIII wieku, po czym przeszła ona w ręce prywatnych osób. Do cystersów należały także okoliczne lasy. Na tych terenach leżą obecnie wioski: Krasik, Piaski i Bogusławy. W XVIII wieku Wójcin stał się własnością królewską i został przekazany przez Stanisława Augusta Poniatowskiego jego kamerdynerowi Wacławowi Szklenarzowi Glasserowi.
Po nim przejął tę miejscowość Wojciech Więckowski, który zmarł w 1865 roku. Za jego czasów powstały nowe kolonie, takie jak: Piaski, Irenów, Hieronimów i Bogusławy. Około 1830 roku, na gruntach wójcińskich w pobliżu ówczesnej karczmy, wśród lasu przy piaszczystej drodze, powstała smolarnia i piec wapienny. Tę osadę nazwano Krasik.
Do ostatecznej parcelacji dóbr wójcińskich doprowadził Żyd Golberg, były pachciarz (tj. dzierżawca) dworski, w 1892 roku. Wtedy utworzone zostały wsie: Wójcin A i Wójcin B oraz Wójcin Poduchowny, powstały z proboszczowskich gruntów. Za jego czasów założony został również Podgaj.
Wójcin dotkliwie ucierpiał w czasie I wojny światowej. Wówczas znalazł się on wraz z okolicą na linii walk między zaborcami. Z tych lat pochodzą liczne mogiły żołnierskie na miejscowym cmentarzu.
Na uwagę zasługuje znajdujący się w Wójcinie kościół pw. św. Andrzeja. Jak podaje Jan Piotr Dekowski w publikacji "Opoczno i okolice", pierwotny budynek drewniany istniał już w XV wieku, a spłonął na początku XIX wieku. Na jego miejscu w 1826 roku zbudowano kościół murowany, jednonawowy. Fundowali go Anna i Wacław Glasserowie. W 1881 roku został on powiększony przez dobudowanie kruchty, prezbiterium, skarbczyka i dwóch kaplic. Ważnym zabytkiem jest obraz ołtarzowy św. Anny, pędzla Rafała Hadziewicza. |