Rowerem zgodnie z prawem

Przejeżdżanie przez przejścia dla pieszych, jazda po chodnikach, brak właściwego oświetlenia, niewłaściwa sygnalizacja manewrów to główne grzechy naszych rowerzystów. Do tego dochodzi brak znajomości przepisów drogowych, w związku z którym niektórzy cykliści nie wiedzą, jak się zachować na skrzyżowaniach. Tymczasem w wypadkach z ich udziałem to właśnie rowerzyści, należący do grupy tzw. niechronionych uczestników ruchu, odnoszą najcięższe obrażenia.
Rowerem po drodze publicznej - bez karty rowerowej - mogą poruszać osoby pełnoletnie. Nieletni, w wieku od 11 do 17 lat, powinni zdać egzamin na kartę rowerową. Dzieci do 10. roku życia mogą jeździć wyłącznie pod opieką dorosłych, a do 7. roku życia muszą być przewożone na rowerach w specjalnych fotelikach.
Osoba posiadająca prawo jazdy, której sąd zakaże prowadzenia wszystkich pojazdów, nie może jeździć również rowerem. Zakaz ten nie będzie już obowiązywał, gdy kierowcy sąd zabroni prowadzenia wyłącznie pojazdów mechanicznych. Podobnie, jak kierowcy innych pojazdów, rowerzysta nie może prowadzić po alkoholu. Limity dla kierowców dwóch kółek są dokładnie takie same, jak dla kierowców samochodów. Po alkoholu można jednak bezkarnie prowadzić rower - jesteśmy wtedy pieszymi.
Rowerzyści powinni poruszać się po wyznaczonych drogach dla rowerów - ścieżkach rowerowych, pasach dla rowerzystów. Co ważne - powinni poruszać się po prawej stronie jezdni, a więc np. jadąc ulicą Piotrkowską w Opocznie powinni jechać prawą stroną jezdni, jeśli zmierzają w kierunku ronda, a lewą - jeśli jadą w przeciwnym kierunku. W przypadku braku ścieżek rowerowych cykliści powinni korzystać z pobocza. Dopiero w ostateczności możliwa jest jazda ulicą. Wówczas rowerzyści mogą jechać obok siebie, o ile nie utrudniają ruchu i nie stwarzają zagrożenia dla innych uczestników ruchu. Ważne, aby nie blokowali połowy pasa jezdni, co niestety często się zdarza.
Jazda po chodniku jest zabroniona. Rowerzyści mogą nimi jeździć w wyjątkowych sytuacjach: gdy chodnik ma szerokość co najmniej dwóch metrów, nie ma wydzielonej drogi dla rowerów, a ruch na jezdni dozwolony jest z prędkością większą niż 50 km/h; gdy rowerzysta opiekuje się jadącym na rowerze dzieckiem do 10. roku życia (gdy rowerzysta ma pod opieką osobę poniżej 10. roku życia, może jechać także lewą stroną jezdni); gdy panują złe warunki pogodowe (np. śnieg, silny wiatr, ulewa, gęsta mgła). Na chodniku pierwszeństwo zawsze mają piesi.
Jadący na rowerze mogą wyprzedzać wolno jadące pojazdy, np. stojące w korku, nie tylko z lewej, ale też z ich prawej strony. Muszą jednak wyraźnie sygnalizować wszelkie manewry.
W sytuacji, gdy droga rowerowa przecina ulicę, w którą skręca samochód, pierwszeństwo ma rowerzysta. Oznacza to, że kierowca skręcający w drogę poprzeczną musi pamiętać, że ma obowiązek przepuścić rowerzystę, który nie tylko już wjechał na przejazd rowerowy, ale także się do niego zbliża.
Rowerzyści nagminnie przejeżdżają przez przejścia dla pieszych, zamiast przeprowadzić swój pojazd przez zebrę. Wielu z nich nie zdaje sobie sprawy z tego, że za takie zachowanie można dostać mandat. Oby na mandacie się skończyło, bowiem konsekwencje mogą być o wiele bardzie dotkliwe. Rowerzysta wjeżdżający szybko przez przejście nie daje kierowcy samochodu żadnych szans na reakcję, czyli zatrzymanie się. Nawet przy minimalnych prędkościach zderzenie rowerzysty z pojazdem kończy się poważnymi obrażeniami.
Do częstych błędów cyklistów należy niewłaściwe sygnalizowanie manewrów, a właściwie brak jakiejkolwiek sygnalizacji. Nierzadko można zauważyć osobę jadącą rowerem, która nagle zjeżdża do osi jezdni planując skręt w lewo. W ten sposób może wjechać bezpośrednio pod samochód, którego kierujący nie spodziewa się takich manewrów. Tym bardziej, że z reguły jadący szybciej kierowcy wyprzedzają rowerzystów. Rowerzyści powinni sygnalizować zamiar skrętu w prawo lub w lewo przez wyciągnięcie ręki. W ten sposób dają kierowcom czytelny znak planowanych manewrów. To o wiele bezpieczniejsze niż nerwowe oglądanie się za siebie.
Częstym problemem rowerzystów jest brak odpowiedniego wyposażenia pojazdu, zwłaszcza w zakresie oświetlenia. Tymczasem każdy rower powinien mieć sprawne lampki - z przodu białe lub żółte, z tyłu - jedno odblaskowe, drugie zwykłe. Zarówno z przodu, jak i z tyłu światła mogą być migające, a nie ciągłe, bowiem są one bardziej widoczne. Brak oświetlenia powoduje, że po zmroku, zwłaszcza w terenie nieoświetlonym, rowerzysta jest dla kierowców niewidoczny.
Dla własnego bezpieczeństwa rowerzyści powinni jeździć w kamizelkach odblaskowych i w kaskach. Nie jest to obowiązkowe, ale znacząco zwiększa bezpieczeństwo na drodze.