Rok konia drewnianego

Pod koniec stycznia na Dalekim Wschodzie hucznie i radośnie zawita nowy rok, którego początek wyznaczy pierwszy nów Księżyca po wejściu Słońca w gwiazdozbiór Wodnika. 31 stycznia rozpocznie się chiński rok Drewnianego Konia.
Rok Konia jest czasem, by działać szybko, ale w zgodzie z wewnętrznym przekonaniem. Koń, jaki jest, każdy widzi ? taką definicję hasła "Koń" napisał ksiądz Benedykt Chmielowski w pomnikowym dziele XVIII?wiecznej kultury sarmackiej ? encyklopedii zatytułowanej "Nowe Ateny, albo Akademija wszelkich scyjencyj pełna". Dla nacji rozmiłowanej w koniach i konnicy wszystko, co końskie, powinno być jasne?
W astrologii chińskiej Koń jest symbolem powodzenia w życiu, osiągania celu, pracowitości i niezależności. Kluczem do zrozumienia osobowości urodzonych w roku Konia jest świadomość tego, że świat został stworzony tylko i wyłącznie dla niego. A tym, co na świecie interesuje go najbardziej, jest on sam. Rzadko zdarza się, by Koń dał się zdominować przez otoczenie, zazwyczaj to on właśnie nadaje ton kontaktom z rodziną, środowiskiem zawodowym czy z kręgiem przyjaciół. Ci, których zaszczyci zaproszeniem do swego towarzystwa, mają do wyboru tylko dwie drogi: albo posłusznie dostosować się do jego wymagań i funkcjonować u jego boku w przez niego określonej roli albo natychmiast skapitulować.
Urodzeni w roku Konia wobec tych, z którym przyjdzie dzielić z nimi los, będą lojalni, serdeczni i hojni, pod warunkiem, że nie przyjdzie komukolwiek do głowy coś zmieniać w scenariuszu, który one napisały. Przy czym Konie działają w jak najlepszej wierze. Są po prostu przekonane o tym, że są najinteligentniejsze, sprawniejsze i bardziej samodzielne od większości ludzi i że najlepiej wiedzą, czego naprawdę ludziom i światu potrzeba? a na dodatek mają rację!
Ich zmysł praktyczny, bystrość umysłu, wiara we własne siły i elokwencja zapewniają im sukces praktycznie w każdym zawodzie. Świadome własnej wartości, pewne i zadowolone z siebie Konie nie mają kłopotów ze zdobyciem zaufania innych i dlatego bardzo często wybierają karierę polityczną oraz zawody wymagające kontaktu ze zbiorowością. W pracy zawodowej zyskują duże poważanie, szczególnie na samodzielnych stanowiskach. Wykazują duże zdolności kierownicze, są zaradne i niezależne finansowo.
Konie nie lubią prosić nikogo o pomoc i jeśli już rzeczywiście nie potrafią się bez niej obejść, traktują ją jako zło konieczne, nie zadając sobie nawet trudu, by tego nie okazać osobie, która im pomaga. Paradoksalnie, Konie mają ogromną potrzebę dialogu z otoczeniem i zależy im na jego akceptacji. Potrzebują nie tylko publiczności i oklasków, ale i zwykłej ludzkiej serdeczności. Nie lubią długów wdzięczności, odpłacają się za wierność i lojalność tą samą monetą. Chińczycy uważają Konia za najbardziej gościnny i najbardziej hojny znak zodiaku.
Koń uwielbia życie towarzyskie, przyjęcia i spotkania z przyjaciółmi. Bez kłopotów zawojuje każde towarzystwo, gdyż jest wesołym i sympatycznym gadułą, rzadko wpada w depresję, nie obarcza otoczenia swymi kłopotami. Jest bardzo wrażliwy na komplementy, co często obraca się przeciw niemu. Daje się podejść różnym pochlebcom, gdyż nie odróżnia szczerego uznania od zwykłego lizusostwa i wazeliniarstwa.
Koń nie znosi samotności. A gdy się zakocha, służy partnerowi bez reszty, zapominając czasem o swoich obowiązkach. Bywa jednak w uczuciach niestały. Nieopanowana namiętność potrafi mu skomplikować życie?
Wśród wielu urodzonych w latach Konia znajdują się m.in.: Karol Wielki, Franklin D. Roosevelt i Nikita S. Chruszczow, kompozytorzy: Antonio Vivaldi, Fryderyk Chopin, Igor Strawiński, piosenkarze: Ray Charles i Paul McCartney, Josephine Baker, Rita Hayworth i Raquel Welch. Pod znakiem Konia urodzili się: Anna Seniuk, Wojciech Pszoniak, Krzysztof Chamiec, Robert Satanowski i Zygmunt Kałużyński. Koń patronował także narodzinom prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego.
Ostatnio lata konia to: 1906, 1918, 1930, 1942, 1954, 1966, 1978, 1990, 2002.
Opr.: jerg