Poznawali Góry Świętokrzyskie

Drzewicka grupa na platformie widokowej

W Góry Świętokrzyskie pojechali uczniowie klas czwartych. Ponad czterdziestoosobową grupą opiekowały się nauczycielki Maria Smolarska – główna organizatorka wyjazdu, Teresa Sobolewska, Agnieszka Sobkiewicz i Irena Grzybek.
– Wycieczka spełniła kilka celów. W jej trakcie realizowaliśmy treści nauczania z przyrody a dzieciaki poznały jedno z najstarszych pasm górskich w Polsce. Co ważne, dopisała pogoda, dlatego mieliśmy okazję podziwiać świętokrzyską przyrodę w okresie złotej polskiej jesieni – mówi Maria Smolarska.
Zaczęło się od spotkania z przewodnikiem i zwiedzania Jaskini Raj. Potem grupa pojechała do Chęcin, gdzie zapoznała się z historią zamku królewskiego z przełomu XIII i XIV wieku. Nie lada wyzwaniem było wejście na Łysą Górę (595 m n.p.m.). W czasie wspinaczki szlakiem turystycznym tzw. Drogą Królewską przewodnik opowiadał m.in. o kamiennej figurze pielgrzyma zwanej Emerykiem. Uczniowie uzyskali również wiele informacji o faunie i florze Świętokrzyskiego Parku Narodowego. Na szczycie zwiedzili opactwo pobenedyktyńskie, w tym kaplicę relikwii drzewa krzyża świętego i muzeum misyjne oblatów.
Po tak wyczerpującej wędrówce przyszedł czas na posiłek. Dzieci z apetytem zjadły pyszny bigos i żurek z kiełbasą. Zasłuchane w opowieści przewodnika o zlotach czarownic podziwiały z platformy widokowej gołoborze i górski krajobraz. Ze Świętego Krzyża zjechały na parking konnymi bryczkami, co przyniosło wszystkim wiele radości.
Ostatnim punktem zwiedzania było muzeum skał i skamieniałości. Uczniowie oglądali ekspozycję z wypiekami na twarzy. Piękno i tajemniczość skał a także prezentacje ich obróbki wywarły na drzewiczanach duże wrażenie. Już na zakończenie dzieci wzięły udział w zorganizowanym przez przewodnika konkursie wiedzy z nagrodami.
W drodze powrotnej do Drzewicy, jak i podczas całego dnia, roześmianej grupie towarzyszyła piosenka: Hej dziewczyny, hej chłopaki upragniony nadszedł czas, spakujemy swe plecaki świętokrzyski czeka las. Utwór wpadł wszystkim w ucho i stał się hymnem wycieczki.