Piękna nasza Polska cała, ta daleka i ta bliska

Na Niebieskich Źródłach

O tym przekonali się seniorzy Klubu działającego przy Gminnej Bibliotece Publicznej w Żarnowie, kiedy postanowili odwiedzić te bliższe swojemu sercu tereny naszej ojczyzny. 24 sierpnia ruszyli w drogę, by dokładnie poznać? Opoczno i pozostałe gminy powiatu. Wędrówkę rozpoczęto od zwiedzenia Muzeum Regionalnego mieszczącego się w dawnym zamku króla Kazimierza Wielkiego. Podziwiano eksponaty znajdujące się w działach etnograficznym i historycznym. Najdłużej zatrzymano się w chacie opoczyńskiej. Jej wystrój, wycinanki, hafty, pająki wykonane przez ludowych artystów i inne pamiątki po naszych przodkach zwróciły szczególną uwagę. Stamtąd grupa udała się do Domu Esterki, do którego, jak głosi legenda prawdopodobnie prowadziło z zamku podziemne przejście. Tu byliśmy w piwnicach tego domu, gdzie ongiś mieściły się cele więzienne. Obecnie w budynku ma siedzibę Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna, więc w myśl hasła ?Biblioteka zawsze po drodze, nie mijam ? wchodzę? skierowaliśmy swoje kroki do tej placówki kulturalnej. Instruktorka Iwona Chróstowska opowiadała o roli bibliotek, o powstaniu w oddziale dla dzieci kącika dla maluchów, który wpływa na rozbudzanie czytelnictwa wśród młodych. Trzeba przyznać, że jest to bardzo istotne w dzisiejszych czasach, bo zarówno młodzież, jak i dorośli mniej sięgają po książki natomiast więcej korzystają z komputerów, a to niestety nie rozwija naszego języka. Szkoda, że tak się dzieje.
Z Opoczna grupa udała się do Drzewicy, by zobaczyć, jak w rzeczywistości wygląda tor kajakarstwa górskiego ? jeden z najnowocześniejszych torów w Polsce i Europie, który większość z nas zna tylko z telewizji. Zatrzymano się również przy ruinach zamku drzewickiego. Tam poznaliśmy też krótko jego historię.
Kolejnym punktem wycieczki była Studzienna?Poświętne. Odwiedziliśmy bazylikę, sanktuarium Matki Bożej Świętorodzinnej. Naszą uwagę przykuła polichromia na sklepieniu, obraz św. Rodziny z Nazaretu i ołtarz główny.
Będąc tak blisko nie sposób było nie odwiedzić Anielina, by zobaczyć szaniec Hubala i oddać hołd temu bohaterowi. To tam zginął major Henryk Dobrzański?Hubal, pierwszy partyzant II wojny światowej i dowódca Wydzielonego Oddziału Wojska Polskiego. To jemu mieszkańcy okolicznych osad w dowód pamięci, miejsce gdzie poległ, oznaczyli okazałym głazem.
Stamtąd udaliśmy się w kierunku Inowłodza, by podziwiać romański kościółek pw. św. Idziego.
Dalsza trasa prowadziła do Spały. Tam zauroczył wszystkich przepiękny kościółek w stylu zakopiańskim pw. Matki Boskiej Królowej Korony Polskiej. Idąc dalej zatrzymaliśmy się przy odlewie żubra Ignaca. Poznaliśmy również jego historię. Zwiedziliśmy bunkier w Konewce ? tajemniczą budowlę mieszczącą się w spalskich lasach, skąd dowodzono środkowym odcinkiem w wojnie Niemców ze Związkiem Radzieckim. Największym obiektem jest tam betonowy schron kolejowy długości 380 metrów przeznaczony dla pociągu sztabowego.
Po obiedzie udaliśmy się spacerkiem w kierunku mostu, któremu nadano imię gen. Tadeusza Buka, który zginął w katastrofie smoleńskiej. Stamtąd ruszyliśmy w bardzo atrakcyjne miejsca znajdujące się w Tomaszowie Maz. Pierwsze z nich to Skansen Rzeki Pilicy ? należy do pierwszych w Polsce muzeów na wolnym powietrzu poświęconych rzece. Gromadzi i prezentuje zbiory w działach: młynarstwo wodne w dorzeczu Pilicy, pamiątki z dawnej Spały, wojenne trofea Pilicy i inne. Te ciekawe zabytki oczarowały wycieczkowiczów. Nawet niektórzy nie przypuszczali, że tak blisko mamy tyle pięknych, uroczych, zakątków, cennych pamiątek i tak wspaniałych miejsc, którymi możemy szczycić się i chwalić.
Ponieważ w pobliżu znajdują się Niebieskie Źródła więc i tam skierowaliśmy swe kroki, aby ucieszyć oko niepowtarzalnym widokiem drgającego piasku widzianego przez taflę wody. W zależności od pogody i padającego światła źródła i owo wywierzysko zmieniają swoją barwę.
Ostatnim punktem naszej wędrówki po ościennych powiatach były Smardzewice. Tam spacer po tamie Zalewu Sulejowskiego i jego brzegiem zakończył eskapadę. Do domu wróciliśmy ok. 20.00. Wszyscy są bardzo zadowoleni, że mogli bliżej poznać nasze i sąsiednie tereny. Nawet nie przypuszczali, że mieszkają w takich pięknych okolicach i tak blisko ciekawych miejsc. To co zobaczyli na pewno nie umknie ich pamięci.