Kłębuszek snu

A czym jest kot?
Kłębuszkiem snu.
Za oknem deszcz jesienny pluszcze
I mruczy kot.
Zaufaj mu ?
Zobaczysz przeszłość.
Tak jak w lustrze (?)
? twierdzi w wierszu ?Czym jest kot?? Ryszard Marek Groński.

Niektórzy zagłaskaliby je na śmierć, inni omijają je szerokim łukiem. Wzbudzają skrajne uczucia, od uwielbienia po lęk. Są inteligentne i pamiętliwe, sprytne i przebiegłe, niezależne i wielce tajemnicze. Wzbudzają podziw elegancją ruchów, rozczulają miękkością futerka i kojącym mruczeniem. Z pewnością nie można odmówić im uroku osobistego, chociaż nie wszystkie są równie ujmujące. Koty, kociaki, te mniejsze i te większe, rasowe i dachowce ? wszystkie obchodzą swoje święto.
Światowy Dzień Kota po raz pierwszy został zorganizowany w naszym kraju w 2006 roku za sprawą magazynu ?Kot? oraz łódzkiego ?Cat Clubu?. Od tego czasu cieszy się coraz większym zainteresowaniem wśród miłośników zwierząt. Poza integracją miłośników kotów, jego celem jest uwrażliwienie ludzi na los bezdomnych zwierząt i pomoc kotom wolno żyjącym.
Na naszych łamach kolejny raz przypominamy z tej okazji w sparodiowanej formie najpopularniejszą ?kocią? piosenkę pod wspólnym hasłem: ?Jak by to napisał??.
Jak Maria Konopnicka napisałaby wierszyk ?Wlazł kotek na płotek?:
Pije kotek mleko z glinianej miseczki,
Nastawił uszy, słyszy ponętny śpiew fujareczki.
A kogo to wołasz prześliczna fujareczko,
Czy dla ciebie mam zostawić niedopite mleczko?
O zostaw je, koteczku, dam ci więcej przecie,
Dam słodycz, dam miłość, najpiękniejszą w świecie.
Wyskoczył kocur z chaty, bieży poprzez pola,
Wlazł na płot, zamrugał i smętnie zawołał.
O kurna, psia jucha, ty wredno wierzbino!
Złudnym wiatrem chcesz być, czy moją dziewczyną?
Jak kołek tkwię tutaj samotnie na płocie,
Miast namiętnych pocałunków, tylko łapy w błocie!
Nie pije już kotek z miseczki swej mleczka,
Ach, uciekła w las przez pola zwiewna fujareczka,
Jej głos dochodzi tylko z dalekiej doliny,
Nie bzyknął sobie kotek wyśnionej dziewczyny.
W ?Cyruliku Warszawskim? (nr 14 z 1926 r.) ukazał się ?madrygał w stylu Boya?:
Wlazł kotek na płotek
I mruga,
Z tych dwu niewinnych zwrotek
Milsza będzie ta druga.
Żeś mnie już zwała swym kotem,
Prosi Cię wierny twój sługa:
Bądźże choć raz dla mnie płotem,
Na który się włazi i mruga.

Jan Kochanowski ? gdyby znał tę piosenkę ? napisałby:
Kocie, wejdź no chyżo na mnie, a odpocznij sobie!
Znajdziesz tu łacno wygody, przyrzekam ja tobie.
Choć me ostre sztachety będą w dupę koleć,
A twe modre oczęta od mrugania boleć.
Tu zawżdy nie znajdzie cię żadna sobaka,
Tu se miodu łykniesz, zalejesz robaka.
Tu se możesz mrugać i mrugać bez końca.
A swój krągły tyłek wystawiać do słońca.
A Walery Wątróbka, główny bohater felietonów Stefana Wiecheckiego Wiecha, tak opowiadał o tym zdarzeniu:
Przyuważyłem, jak na ten płotek w kołek szarpany zaiwanił czarny kot. Wlazł tam, w ogon naparzony, i mroganie odstawił, frajerskie zwierzę.
Mówię ja wtedy: Gieniuchna! Słuchaj piosnki, bo piękna jest aż wątroba puchnie, a taka niedługa, jak sobie z tobą długiego szczęścia i kwintesencji życzę!
Wyszperał: erg