Pułapki miłości

Czy dla świętego spokoju małżonkowie powinni omijać kłótnie? A co z poświęceniem? Czy należy dla dobra małżeństwa rezygnować z własnych przyjemności, czy też przeciwnie, nie wyrzekać się ich nawet jeśli kolidują one z dobrem małżonka?

Troska, która niszczy
Większość małżonków troszczy się o swojego partnera i pragnie dla niego jak najlepiej. I choć miłość nie może przetrwać, jeśli małżonkowie nie dbają o siebie, nie okazują sobie wzajemnej sympatii ani nie dostarczają przyjemności, to na dłuższą metę troska może być także dla miłości mordercza. Tak się dzieje dlatego, że ludzie po prostu przyzwyczajają się do komplementów i miłych gestów ze strony bliskich.
Jak to możliwe, że Maciek dał się uwieść takiej zwykłej, pospolitej kobiecie? Jego żona jest piękniejsza, mądrzejsza i o dwie klasy przenosi tamtą? Czy on postradał rozum?
Oto jedna z pułapek dobrych małżeństw ? pułapka czynienia dobra partnerowi. Gdy komplementy i miłe gesty partnera stają się codziennością, obcy ludzie okazują się mieć większy wpływ na nasze uczucia niż bliscy. Komplement od małżonka okazuje się być mniej przyjemny niż ten sam komplement od obcego mężczyzny.
Wygląda więc na to, że jeśli ciągle staramy się o dobre samopoczucie partnera, tym samym przyzwyczajamy go do tego i małżeństwo staje się po prostu nudne. Może to być przyczyną poszukiwania przygód poza małżeństwem.

Bezkonfliktowość
W podobnym niebezpieczeństwie są pary, które starają się za wszelką cenę unikać konfliktów. Przemilczają to, co się im nie podoba, wypierają się negatywnych uczuć i spostrzeżeń na temat małżonka, nie komunikują otwarcie negatywnych ocen itp. Taka strategia ma zapewnić zgodę, ale na dłuższą metę problemy pozostają nierozwiązane, partnerzy zaczynają udawać i pojawiają się między nimi tematy tabu.
Terapeuci pracujący z małżeństwami są tu zgodni ? otwarte wyrażenie negatywnych emocji jest zdecydowanie lepsze niż tłumienie ich i wypieranie. Wyświadczanie sobie dóbr jest co prawda przyjemne i bez niego żadna para długo nie przetrwa, ale może też stać się nudne, a nawet zabójcze, bo małżonkowie mogą zacząć się "dusić" a potem poszukiwać głębszych relacji z kimś innym. Konflikty są konieczne, jeśli para ma ewoluować, zmieniać się i obronną ręką wychodzić z kryzysów, które przynosi czas.

Niebezpieczeństwa sprawiedliwości
Innym kłopotem dobrych małżeństw jest dążenie do równości i sprawiedliwości. "Wczoraj ja zajmowałam się dzieckiem, dzisiaj ty się nim zajmujesz". "Ja zarabiam, więc ty zajmujesz się domem", "Ty mnie oskarżasz o coś, więc i ja cię oskarżam ? jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie?"
To prawda, że na dłuższą metę dobrze funkcjonują te małżeństwa, w których równowaga "zysków i strat" jest zachowana. Niestety dążenie do sprawiedliwości przybiera czasem formę szalenie niebezpieczną ? tak jest, gdy któryś z małżonków czuje, że nie może pozwolić na to, aby drugi zdobył nad nim przewagę.
To jedna z różnic między szczęśliwymi i nieszczęśliwymi parami. U tych pierwszych pretensje spotykają się przeważnie z uwagą drugiej strony i zostają przynajmniej wysłuchane. W tych nieszczęśliwych napotykają na odwet: "Skoro ty masz do mnie pretensje, wiedz że i ja je mam do ciebie?" Wyjściem z pułapki sprawiedliwości jest odpowiedzenie dobrą wolą na pretensje partnera i przegranie we wzajemnym oskarżaniu się. Jeśli żadne z małżonków nie umie tego uczynić, prędzej czy później stracą swoją miłość.