Czy jesteś przedsiębiorczy

Żyjemy w czasach, w których zamożność staje się coraz ważniejszym dobrem. Niektórzy mówią, że to dobrze, bo działamy pod kontrolą zysków i strat, co rozwija nasz rozum i rozsądek. Inni mówią, że to przekleństwo, które tłumi duchowość, rozwija egoizm i na dłuższą metę przyczynia się do cierpienia.

Portret psychologiczny
Jakkolwiek jest naprawdę, psychologowie chętnie robią badania nad ludźmi przedsiębiorczymi, aby sprawdzić, czym się charakteryzują. Przedstawię Państwu portret psychologiczny osoby przedsiębiorczej i zaradnej.
Większość przedsiębiorców rozpoczyna pracę na własne konto ok. trzydziestego roku życia (plus minus cztery lata). Trzydziestolatkowie mają już pewne doświadczenie zawodowe, ale zwykle jest ono niezbyt satysfakcjonujące i stąd pojawia się pomysł podjęcia pracy we własnym przedsiębiorstwie.
Anegdotyczne dane każą myśleć, że ludzie którzy wiele osiągnęli często byli słabo wykształceni i nie kończyli swojej edukacji. Pasuje tu przykład Billa Gatesa czy naszych byłych prezydentów. Te anegdotyczne dane rzeczywiście odbijają faktyczny stan rzeczy. Okazało się bowiem, że ludzie przedsiębiorczy dzielą się wyraźnie na dwie grupy. Część z nich jest wykształcona bardzo słabo. Druga część posiada wykształcenie znacznie wyższe od przeciętnego. To ciekawe odkrycie oznacza, że przedsiębiorczość i zaradność najprawdopodobniej nie zależą ani od wykształcenia, ani od wyuczonych, wyszkolonych umiejętności.

Smak ryzyka
Jakie cechy osobowości posiadają przedsiębiorcy? Przede wszystkim są zdolni do podejmowania ryzyka. Nie jest to jednak skłonność do hazardu, ani o stawianie wszystkiego na jedną kartę. Sukces w grach hazardowych nie zależy od nas, jest dziełem czystego przypadku.
Jednak w pewnych działaniach sukces zależy po części od przypadku, po części zaś od naszych umiejętności, pracowitości, wysiłków itd. Tak jest np. wtedy, gdy otwieramy nową firmę. Nie wszyscy ludzie są zdolni pod podejmowania takiego ryzyka i znoszenia stresu z nim związanego. Przedsiębiorcy takie ryzyko podejmują i lubią je. W dodatku potrafią wyznaczyć sobie realne cele, które nie są ani zbyt trudne, ani nie zbyt łatwe do osiągnięcia. Najczęściej można je osiągnąć, dopiero wtedy, gdy człowiek się odpowiednio wysili.
Z taką strategią poszukiwania wyzwań idzie w parze wysoka potrzeba osiągnięć, czyli dążenie do wykonywania swoich zadań i prac coraz to lepiej i lepiej.

Dobrze w pracy, szkoda w domu
Ludzie przedsiębiorczy chętnie przejmują odpowiedzialność za innych i mają bardzo rozwiniętą potrzebę niezależności. Być może nawet trudno jest im tolerować bycie zależnym od kogoś. Choć w biznesie i polityce może to być bardzo pożądana właściwość, może także przyczyniać się do nieszczęścia w relacjach z bliskimi. Badania pokazują bowiem, że typowy przedsiębiorca przywiązuje większą wagę do swojego przedsiębiorstwa niż do swojej rodziny. Potwierdza to potoczne doświadczenie i stosunkowo częste narzekania rodzin na ojców i matki, którzy wiecznie są poza domem.

Żyd ma głowę
Często dobrymi przedsiębiorcami zostają ludzie, należący do mniejszości etnicznych np. Żydzi, Arabowie czy Cyganie. To ciekawe odkrycie, które odbija potoczne przekonanie, mówiące, że Żydzi i Arabowie mają smykałkę do robienia pieniędzy. Jak to wytłumaczyć? Być może ludzie należący do mniejszości w danym społeczeństwie mają mniejsze szanse na osiągnięcie sukcesu tak, jak to robią typowi przedstawiciele danej kultury i dlatego szukają go w niekonwencjonalny sposób. W związku z tym częściej podejmują pracę na własne konto i ryzykują, czego efektem są stosunkowo częste sukcesy.